Afgelopen juni heb ik in New York het boek gekocht waarop de film is gebaseerd: 'Eat, Pray, Love' van Elizabeth Gilbert, in Nederland bekend als 'Eten, Bidden, Beminnen'. Ik had al veel gehoord over deze bestseller en was er erg benieuwd naar.
Het, autobiografische, verhaal is origineel. Een vrouw van in de 30, de auteur, raakt depressief na een slepende scheiding en weet niet meer hoe ze van het leven moet genieten. Ze besluit een jaar te gaan reizen om aan zichzelf te werken. Elizabeth gaat vier maanden naar Italië, waar ze zich wil richten op het genieten ('Eat'). Vervolgens brengt ze vier maanden door in India, om haar spirituele kant te ontdekken ('Pray'). De laatste vier maanden van het jaar gaat ze naar Indonesië, Bali, om de balans hiertussen en de balans in haar leven te vinden ('Love'). Het boek is erg goed geschreven, meeslepend en ontroerend. Wat het boek zo sterk maakt, naar mijn mening, is het relativerende vermogen van de schrijfster en de humor. Het wordt nooit té dramatisch.
Na het gigantische succes van het boek kon uiteraard een verfilming niet uitblijven. De hoofdrol wordt vertolkt door Julia Roberts, toch wel één van de meest geroemde actrices van de laatste decennia. Helaas viel de film mij, ondanks haar prestaties, tegen. Het relativerende van het boek is in de verfilming niet terug te vinden - het boek is min of meer veranderd in een opeenvolgende reeks emotionele en wannabe-ontroerende momenten. Hierdoor is de film enigszins saai en af en toe zelfs langdradig. Pas het laatste half uur komt er vaart in - dit was dan ook het leukste deel van de film.
Om kort te gaan: de film is leuk genoeg voor een avondje bankhangen, maar is eigenlijk de moeite van een bioscoopbezoek niet waard. En dat is jammer - het had een hele goede film kunnen zijn.
3 opmerkingen:
Hoi Laura!
Ik vond juist het deel in Italië het meest boeiende van de film. Maar dat kan misschien komen omdat ik een voorliefde voor dat land heb ;-)!
Het boek heb ik nog niet gelezen, maar ik heb het al wel gekocht omdat ik erg benieuwd ben hoe dat geschreven is.
Groetjes,
Kim
Hoi!
Jaaa, ik hou ook van Italië hoor - en van pasta ;-)! En het is ook niet dat de film echt slécht was, maar hij had beter kunnen zijn.
Zeker het boek lezen, is echt de moeite waard! (Ik heb m wel in het Engels gelezen, weet niet of je de Engelse of de Nederlandse vertaling hebt?)
Groetjes,
Lauraa.
Ik heb de Nederlandse vertaling gekregen. Ik hoop dat die ook de moeite waard is :-).
Groetjes,
Kim
Een reactie posten