Met overweldigende meerderheid (nouja, 6 v/d 12 stemmen... =P) hebben jullie gekozen voor 'de Grote Vriendelijke Reus' (the Big Friendly Giant) als mijn volgende Roald Dahl boek.
Ik ben op dit moment nog even bezig met 'de 100-jarige man die uit het raam klom en verdween' (aanrader. aanrader. aanrader!), maar die verwacht ik vandaag of morgen uit te lezen. Dan ga ik meteen beginnen aan de Reus.
Ik vond het iig leuk om zo'n poll te houden, dus dat ga ik zeker nog vaker doen bij doelen waarbij dat toepasselijk is. Leuk!
30 maart 2011
27 maart 2011
45. Een Klassieker
Doel 45: Bak 10 verschillende taarten.
Ik besloot Joukes verjaardag als excuus aan te grijpen om weer eens iets aan dit doel te doen. Ik heb daarom toen zowel een citroencake gebakken (die tel ik niet mee voor dit doel, omdat het in principe hetzelfde is als deze cake, maar dan met het sap van twee citroenen erdoor), en, *tromgeroffel*, een echte ouderwetse appeltaart!
Vroeger heb ik uiteraard wel eens appeltaart gebakken, maar dat was al erg lang geleden. Het leek me leuk om het nu weer eens te doen. Gewapend met een pak Koopmans Appeltaartmix ging ik aan de slag. Het recept op het pak bleek ontoereikend te zijn, dus heb ik er zelf maar iets van gemaakt. En met succes! De taart ging volledig op en iedereen vroeg om een tweede of zelfs derde stuk.
Helaas heb ik hier ook een nadeel aan ontdekt. Tijdens het uitvoeren van het doel 'een maand lang elke dag fruit eten' schreef ik al over de allergieën die ik heb voor verschillende soorten fruit. De ergste hiervan is de allergie voor appel - daar kan ik echt niets meer van eten. Na één hapje krijg ik al last van een dikke tong, jeukende lippen en een opgezette keel. Gelukkig kan ik appel wel eten wanneer het eerst verwarmd is geweest (wil je daar meer over weten, kijk dan hier), waardoor ik wel een stukje appeltaart heb kunnen proeven. Jammer genoeg heb ik tijdens het bereiden van de appeltaart ontdekt dat mijn allergie nog iets erger is dan gedacht: ik kreeg namelijk erg last van jeukende vingers en uitslag op mijn handen tijdens het schillen en snijden van de appels. Na een tijdje werd dit zo vervelend, dat ik Jouke heb gevraagd om dit klusje te voltooien. Ik weet dus nu dat ik ook geen appels meer kan aanraken (in ieder geval niet zonder handschoenen). Vervelend, maar ach, dan maak ik de volgende keer gewoon een sinaasappeltaart!
Hier nog wat foto's van het bakproces. Helaas ben ik vergeten een foto van de uiteindelijke taart te maken - daar dacht ik pas aan toen er alleen nog kruimels over waren...
Ik besloot Joukes verjaardag als excuus aan te grijpen om weer eens iets aan dit doel te doen. Ik heb daarom toen zowel een citroencake gebakken (die tel ik niet mee voor dit doel, omdat het in principe hetzelfde is als deze cake, maar dan met het sap van twee citroenen erdoor), en, *tromgeroffel*, een echte ouderwetse appeltaart!
Vroeger heb ik uiteraard wel eens appeltaart gebakken, maar dat was al erg lang geleden. Het leek me leuk om het nu weer eens te doen. Gewapend met een pak Koopmans Appeltaartmix ging ik aan de slag. Het recept op het pak bleek ontoereikend te zijn, dus heb ik er zelf maar iets van gemaakt. En met succes! De taart ging volledig op en iedereen vroeg om een tweede of zelfs derde stuk.
Helaas heb ik hier ook een nadeel aan ontdekt. Tijdens het uitvoeren van het doel 'een maand lang elke dag fruit eten' schreef ik al over de allergieën die ik heb voor verschillende soorten fruit. De ergste hiervan is de allergie voor appel - daar kan ik echt niets meer van eten. Na één hapje krijg ik al last van een dikke tong, jeukende lippen en een opgezette keel. Gelukkig kan ik appel wel eten wanneer het eerst verwarmd is geweest (wil je daar meer over weten, kijk dan hier), waardoor ik wel een stukje appeltaart heb kunnen proeven. Jammer genoeg heb ik tijdens het bereiden van de appeltaart ontdekt dat mijn allergie nog iets erger is dan gedacht: ik kreeg namelijk erg last van jeukende vingers en uitslag op mijn handen tijdens het schillen en snijden van de appels. Na een tijdje werd dit zo vervelend, dat ik Jouke heb gevraagd om dit klusje te voltooien. Ik weet dus nu dat ik ook geen appels meer kan aanraken (in ieder geval niet zonder handschoenen). Vervelend, maar ach, dan maak ik de volgende keer gewoon een sinaasappeltaart!
Hier nog wat foto's van het bakproces. Helaas ben ik vergeten een foto van de uiteindelijke taart te maken - daar dacht ik pas aan toen er alleen nog kruimels over waren...
24 maart 2011
Voltooid: doel #4 !
Het uitroepteken in de titel van deze blog mag eigenlijk wel weg, aangezien het me meer dan een jaar heeft gekost om dit zeer simpele doel te voltooien.
Doel 4: 'koop een spaarpot om het DZP-geld in te doen'
Ik heb eindelijk een spaarpot gekocht (hiervoor gooide ik het geld in een oude mok). Waarom het zo lang duurde? Aan de ene kant was ik het doel min of meer vergeten, aan de andere kant, áls ik er dan aan dacht, kon ik nergens een leuke vinden. Uiteindelijk heb ik nu een heel schattig houten spaarpotje gevonden, in de vorm van een Japanse Geisha. Het geld stop je in haar achterhoofd.
Leuk hè?!
Doel 4: 'koop een spaarpot om het DZP-geld in te doen'
Ik heb eindelijk een spaarpot gekocht (hiervoor gooide ik het geld in een oude mok). Waarom het zo lang duurde? Aan de ene kant was ik het doel min of meer vergeten, aan de andere kant, áls ik er dan aan dacht, kon ik nergens een leuke vinden. Uiteindelijk heb ik nu een heel schattig houten spaarpotje gevonden, in de vorm van een Japanse Geisha. Het geld stop je in haar achterhoofd.
Leuk hè?!
23 maart 2011
Boekenkast!
Vandaag staat mijn boekenkast in de spotlights op dreamette.nl!
http://www.dreamette.nl/de-boekenkast-van-laura/
Neem zeker ook even een kijkje op de rest van haar site!
http://www.dreamette.nl/de-boekenkast-van-laura/
Neem zeker ook even een kijkje op de rest van haar site!
22 maart 2011
Foxy !
Ik kan weer een boek toevoegen aan het doel 'alle kinderboeken van Roald Dahl lezen':
Fantastic Mr Fox
Mr Fox woont met Mrs Fox en The Four Small Foxes in een mooie heuvel, vlakbij de boerderijen van boeren Boggis, Bunce en Bean. Elke avond steelt hij het avondeten voor zijn familie bij elkaar van die boerderijen. De boeren zijn dit helemaal zat en komen op het plan om de heuvel af te graven en de vossen uit te hongeren. De situatie wordt neteliger en neteliger - zal Mr Fox een plan bedenken om de dood te ontlopen?
Ik kende dit kinderboek al van vroeger, in het Nederlands. Nu ik het echter in het Engels heb gelezen, ben ik weer opnieuw verkocht. Het is zo'n leuk, schattig verhaal! Het is maar een kort boekje (82 bladzijden), maar ik heb genoten van iedere pagina. Ook in dit boek zit weer de echte Engelse humor en het ontzettend Britse taalgebruik ('Mr Fox stopped digging and stared at Badger as though he had gone completely dotty '). Dit taalgebruik heeft geleid tot een nieuwe fase in het lezen van deze kinderboeken: ik lees ze nu, nadat ik ze zelf heb gelezen, samen met mijn zusje voor. Dit deels om haar Engelse uitspraak te oefenen, maar vooral omdat het zo vreselijk leuk is om Echt Brits te spreken...!
Enkele pluspunten van Fantastic Mr Fox:
+ Alle dieren heten gewoon naar hun soortnaam: Mr en Mrs Rabbit, Mr en Mrs Fox... Leuk!
+ Er wordt niets verhuld voor 'tere kinderzieltjes': kippen worden vrolijk geslacht en doodgebeten, één van de boeren is constant dronken en Mrs Fox wil al afscheid gaan nemen van de kinderen omdat ze denkt dood te zullen gaan.
+ De illustraties van Quentin Blake, geweldig. Met name de afgegraven heuvel is hilarisch:
'In the beginning, the hill looked like this: [plaatje van hoge heuvel]. After about an hour, it looked like this: [plaatje van heuvel met een hap er uit]. By five o'clock in the afternoon, this is what happened to the hill: [plaatje van een grote kuil].'
Het enige minpunt:
- Het boek is te kort! Het had van mij wel twee keer zo lang mogen zijn...
Gelukkig heb ik pas 6 van de 15 kinderboeken gelezen, dus kan ik nog van 9 ongelezen boeken gaan genieten!
(Overigens is dit boek, evenals vele boeken van Roald Dahl, ook verfilmd. Mocht ik nog een tweede ronde met 101 doelen gaan doen, dan heb ik alvast een doel bedacht: 'alle verfilmingen van kinderboeken van Roald Dahl op dvd bezitten'...!)
Fantastic Mr Fox
Mr Fox woont met Mrs Fox en The Four Small Foxes in een mooie heuvel, vlakbij de boerderijen van boeren Boggis, Bunce en Bean. Elke avond steelt hij het avondeten voor zijn familie bij elkaar van die boerderijen. De boeren zijn dit helemaal zat en komen op het plan om de heuvel af te graven en de vossen uit te hongeren. De situatie wordt neteliger en neteliger - zal Mr Fox een plan bedenken om de dood te ontlopen?
Ik kende dit kinderboek al van vroeger, in het Nederlands. Nu ik het echter in het Engels heb gelezen, ben ik weer opnieuw verkocht. Het is zo'n leuk, schattig verhaal! Het is maar een kort boekje (82 bladzijden), maar ik heb genoten van iedere pagina. Ook in dit boek zit weer de echte Engelse humor en het ontzettend Britse taalgebruik ('Mr Fox stopped digging and stared at Badger as though he had gone completely dotty '). Dit taalgebruik heeft geleid tot een nieuwe fase in het lezen van deze kinderboeken: ik lees ze nu, nadat ik ze zelf heb gelezen, samen met mijn zusje voor. Dit deels om haar Engelse uitspraak te oefenen, maar vooral omdat het zo vreselijk leuk is om Echt Brits te spreken...!
Enkele pluspunten van Fantastic Mr Fox:
+ Alle dieren heten gewoon naar hun soortnaam: Mr en Mrs Rabbit, Mr en Mrs Fox... Leuk!
+ Er wordt niets verhuld voor 'tere kinderzieltjes': kippen worden vrolijk geslacht en doodgebeten, één van de boeren is constant dronken en Mrs Fox wil al afscheid gaan nemen van de kinderen omdat ze denkt dood te zullen gaan.
+ De illustraties van Quentin Blake, geweldig. Met name de afgegraven heuvel is hilarisch:
'In the beginning, the hill looked like this: [plaatje van hoge heuvel]. After about an hour, it looked like this: [plaatje van heuvel met een hap er uit]. By five o'clock in the afternoon, this is what happened to the hill: [plaatje van een grote kuil].'
Het enige minpunt:
- Het boek is te kort! Het had van mij wel twee keer zo lang mogen zijn...
Gelukkig heb ik pas 6 van de 15 kinderboeken gelezen, dus kan ik nog van 9 ongelezen boeken gaan genieten!
(Overigens is dit boek, evenals vele boeken van Roald Dahl, ook verfilmd. Mocht ik nog een tweede ronde met 101 doelen gaan doen, dan heb ik alvast een doel bedacht: 'alle verfilmingen van kinderboeken van Roald Dahl op dvd bezitten'...!)
20 maart 2011
Robin & Alice
Voor doel 27 is het de bedoeling dat ik samen met Jouke iedere maand een Disney/Pixar film kijk. Daarbij willen we ook de verzameling Disneyfilms compleet krijgen, dus kopen we iedere maand een nieuwe. Het leukst zijn natuurlijk de échte klassiekers (die nu om de zoveel jaar als 'platinum' worden uitgebracht), zoals Assepoester, De Leeuwenkoning en Sneeuwwitje. Veel van deze films kennen we nog van vroeger, andere hebben we nog nooit gezien. Dit geldt voornamelijk voor de nieuwere films, maar de afgelopen maanden hebben we twee oude films gekeken die we beiden nog nooit gezien hadden. In december keken we 'Robin Hood', een 'gewone' klassieker, in januari 'Alice in Wonderland' - toch wel één van de meest geroemde Disneyfilms.
Robin Hood
Het verhaal is bekend: Robin Hood steelt in de middeleeuwen van de rijken en geeft aan de armen.
In de Disneyversie worden alle personages vertolkt door dieren - de slimme en sluwe Robin Hood is een vos, zijn beste vriend een beer (wat overigens vrij raar is: volgens mij zijn een vos en een beer niet bepaald even groot, maar dat terzijde). Robin is keer op keer de keizer (een erg magere, erg domme en erg ijdele leeuw) te slim af.
We waren niet erg onder de indruk van deze film. 'Wel leuk' is de meest positieve beschrijving die ik kan geven. Dit is waarschijnlijk vooral te wijten aan het feit dat de film uit 1973 komt en érg langzaam gaat. Datzelfde hebben we al gemerkt bij andere films uit die periode, zoals 'Merlijn de Tovenaar' en 'De Reddertjes'. Eigenlijk is alleen het laatste stuk van de film (waarin Robin voor de laatste maal de keizer van zijn goud berooft) echt de moeite waard. Het is in ieder geval geen film die ik snel nog eens zal kijken. Een mager zesje.
Alice in Wonderland
Robin Hood was nog 'wel leuk'. 'Alice in Wonderland' daarentegen is 'niet leuk'. Of beter gezegd 'ontzettend vervelend om naar te kijken'. Of 'raar' en 'geen touw aan vast te knopen'. Met andere woorden: geen succes!
Jouke en ik hadden deze film, zoals gezegd, nog niet eerder gezien. We waren er echter heel benieuwd naar, omdat het a) één van de platinum klassiekers is (en dat zijn toch de beste Disneyfilms) en b) de film gebaseerd is op één van de beroemdste kinderboeken aller tijden. Dat viel flink tegen.
Voor degenen die het verhaal niet kennen: Alice is een elitair Brits meisje aan het einde van de 19e eeuw. Op een middag, terwijl ze buiten zit met haar oppas, verveelt ze zich en komt er een konijn langs rennen dat roept dat het veel te laat is. Alice besluit het konijn te volgen en komt via een konijnenhol in Wonderland terecht. Hier ontmoet ze allerlei vreemde wezens, zoals de Cheshire Cat, de Mad Hatter en de Queen of Hearts.
Het grootste probleem met de film is, dat er geprobeerd is om het hele kinderboek in 74 minuten te vertellen. Het resultaat daarvan is dat iedere verhaallijn in twee minuten wordt verteld, want Alice moet weer door naar het volgende vreemde figuur. Hierdoor krijg je niet genoeg tijd om in het verhaal te komen en leef je dus niet mee met de hoofdpersoon. Waarschijnlijk was het beter geweest om enkele personages uit het boek filteren, zodat Alice's ontmoeting daarmee goed verteld kan worden.
Wij waren de film na een goed half uur eigenlijk wel zat, maar ik heb hem nog uit een soort misplaatst plichtsgevoel uitgekeken. Conclusie? De dvd staat leuk in de verzameling, maar ik hoef hem nooit meer te zien!
Collectie
De collectie Disneyfilms die we tot nu toe in ons bezit hebben (schuingedrukt = nog niet gezien). Ze staan op chronologische volgorde.
1. Sneeuwwitje
2. Pinokkio
3. Fantasia
4. Dumbo
5. Bambi
6. De Drie Caballeros
7. Alice in Wonderland
8. Peter Pan
9. Doornroosje
10. 101 Dalmatiërs
11. Merlijn de Tovenaar
12. Mary Poppins
13. Jungle Book
14. Aristokatten
15. Robin Hood
16. De Reddertjes
17. Frank en Frey
18. Speurneuzen
19. Oliver & Co
20. De Kleine Zeemeermin
21. Belle & Het Beest
22. Aladdin
23. Pocahontas
24. De Klokkenluider van de Notre Dame
25. Hercules
26. Mulan
27. Tarzan
28. Fantasia 2000
29. Keizer Kuzco
30. Lilo & Stitch
31. Brother Bear
We hebben nu dus 31 van de 53 Disneyfilms in ons bezit, het begint aardig op te schieten!
Robin Hood
Het verhaal is bekend: Robin Hood steelt in de middeleeuwen van de rijken en geeft aan de armen.
In de Disneyversie worden alle personages vertolkt door dieren - de slimme en sluwe Robin Hood is een vos, zijn beste vriend een beer (wat overigens vrij raar is: volgens mij zijn een vos en een beer niet bepaald even groot, maar dat terzijde). Robin is keer op keer de keizer (een erg magere, erg domme en erg ijdele leeuw) te slim af.
We waren niet erg onder de indruk van deze film. 'Wel leuk' is de meest positieve beschrijving die ik kan geven. Dit is waarschijnlijk vooral te wijten aan het feit dat de film uit 1973 komt en érg langzaam gaat. Datzelfde hebben we al gemerkt bij andere films uit die periode, zoals 'Merlijn de Tovenaar' en 'De Reddertjes'. Eigenlijk is alleen het laatste stuk van de film (waarin Robin voor de laatste maal de keizer van zijn goud berooft) echt de moeite waard. Het is in ieder geval geen film die ik snel nog eens zal kijken. Een mager zesje.
Alice in Wonderland
Robin Hood was nog 'wel leuk'. 'Alice in Wonderland' daarentegen is 'niet leuk'. Of beter gezegd 'ontzettend vervelend om naar te kijken'. Of 'raar' en 'geen touw aan vast te knopen'. Met andere woorden: geen succes!
Jouke en ik hadden deze film, zoals gezegd, nog niet eerder gezien. We waren er echter heel benieuwd naar, omdat het a) één van de platinum klassiekers is (en dat zijn toch de beste Disneyfilms) en b) de film gebaseerd is op één van de beroemdste kinderboeken aller tijden. Dat viel flink tegen.
Voor degenen die het verhaal niet kennen: Alice is een elitair Brits meisje aan het einde van de 19e eeuw. Op een middag, terwijl ze buiten zit met haar oppas, verveelt ze zich en komt er een konijn langs rennen dat roept dat het veel te laat is. Alice besluit het konijn te volgen en komt via een konijnenhol in Wonderland terecht. Hier ontmoet ze allerlei vreemde wezens, zoals de Cheshire Cat, de Mad Hatter en de Queen of Hearts.
Het grootste probleem met de film is, dat er geprobeerd is om het hele kinderboek in 74 minuten te vertellen. Het resultaat daarvan is dat iedere verhaallijn in twee minuten wordt verteld, want Alice moet weer door naar het volgende vreemde figuur. Hierdoor krijg je niet genoeg tijd om in het verhaal te komen en leef je dus niet mee met de hoofdpersoon. Waarschijnlijk was het beter geweest om enkele personages uit het boek filteren, zodat Alice's ontmoeting daarmee goed verteld kan worden.
Wij waren de film na een goed half uur eigenlijk wel zat, maar ik heb hem nog uit een soort misplaatst plichtsgevoel uitgekeken. Conclusie? De dvd staat leuk in de verzameling, maar ik hoef hem nooit meer te zien!
Collectie
De collectie Disneyfilms die we tot nu toe in ons bezit hebben (schuingedrukt = nog niet gezien). Ze staan op chronologische volgorde.
1. Sneeuwwitje
2. Pinokkio
3. Fantasia4. Dumbo
5. Bambi
6. De Drie Caballeros
7. Alice in Wonderland
8. Peter Pan
9. Doornroosje
10. 101 Dalmatiërs
11. Merlijn de Tovenaar
12. Mary Poppins
13. Jungle Book
14. Aristokatten
15. Robin Hood
16. De Reddertjes
17. Frank en Frey
18. Speurneuzen
19. Oliver & Co
20. De Kleine Zeemeermin
21. Belle & Het Beest
22. Aladdin
23. Pocahontas
24. De Klokkenluider van de Notre Dame
25. Hercules
26. Mulan
27. Tarzan
28. Fantasia 2000
29. Keizer Kuzco
30. Lilo & Stitch
31. Brother Bear
We hebben nu dus 31 van de 53 Disneyfilms in ons bezit, het begint aardig op te schieten!
2 maart 2011
51. Peperkoekhuisje!
In de VS is het traditie om rond de feestdagen met kinderen een 'Gingerbread House' - ofwel een 'peperkoekhuisje' te maken. Dit is een kleine variant van het huisje van de heks uit het sprookje 'Hans en Grietje', waarin de kinderen het huisje van de heks op beginnen te eten (Knibbel, Knabbel, Knuistje... wie knabbelt daar aan mijn huisje?).
In series en films lijkt het altijd heel idyllisch: zo'n schattige, perfect gekapte moeder (picture Bree uit Desperate Housewives) die met een stel blozende kinderen in een handomdraai zo'n huisje in elkaar zet. 'Dat kan ik ook!' dacht ik. Niets was minder waar..
Misschien ging het al mis bij het simpele feit dat ik (nog) geen moeder ben en dus ook niet automatisch blozende kinderen tot mijn beschikking had. Mijn oppaskind Milan was gelukkig bereid zich voor deze rol te lenen en ging dus met mij aan de slag. De instructies op de verpakking waren simpel en besloegen slechts vier stappen. Bij iedere stap gingen wij ons echter meer onbekwaam voelen en ging de koek steeds minder op een huisje te lijken. Hierbij wat foto's ter illustratie.
Drie redenen waarom het niet gelukt is:
1. Het is compleet onmogelijk om uit keihard, kruimelig deeg 5 bouwstukken te snijden die níet breken, kruimelen of opbollen en ook nog eens even groot zijn en dus op elkaar passen.
2. De 'perfect plakkende en eetbare lijm' plakte niet (of het wel eetbaar was, durfden we al niet eens meer te proberen).
3. De bijgeleverde Hans en Grietje schreeuwden gewoon 'tandartsrekening'.
En oja, het was niet eens lekker.
In series en films lijkt het altijd heel idyllisch: zo'n schattige, perfect gekapte moeder (picture Bree uit Desperate Housewives) die met een stel blozende kinderen in een handomdraai zo'n huisje in elkaar zet. 'Dat kan ik ook!' dacht ik. Niets was minder waar..
Misschien ging het al mis bij het simpele feit dat ik (nog) geen moeder ben en dus ook niet automatisch blozende kinderen tot mijn beschikking had. Mijn oppaskind Milan was gelukkig bereid zich voor deze rol te lenen en ging dus met mij aan de slag. De instructies op de verpakking waren simpel en besloegen slechts vier stappen. Bij iedere stap gingen wij ons echter meer onbekwaam voelen en ging de koek steeds minder op een huisje te lijken. Hierbij wat foto's ter illustratie.
Drie redenen waarom het niet gelukt is:
1. Het is compleet onmogelijk om uit keihard, kruimelig deeg 5 bouwstukken te snijden die níet breken, kruimelen of opbollen en ook nog eens even groot zijn en dus op elkaar passen.
2. De 'perfect plakkende en eetbare lijm' plakte niet (of het wel eetbaar was, durfden we al niet eens meer te proberen).
3. De bijgeleverde Hans en Grietje schreeuwden gewoon 'tandartsrekening'.
En oja, het was niet eens lekker.
Abonneren op:
Posts (Atom)