Voor doel 47 is het de bedoeling dat ik een keer zelf sushi maak. Ik ben gek op sushi - onlangs heb ik het restaurant 'Ono' ontdekt op de Kop van Zuid in Rotterdam. Hier kun je werkelijk geweldige sushi eten (wel prijzig, maar het is echt het geld waard!).
Nu wilde ik echter ook eens zelf sushi maken. Voor mijn verjaardag had ik daarom aan verschillende vriendinnen gevraagd om een set waarmee ik dit zou kunnen doen. Deze heb ik toen gekregen, samen met een levenslange voorraad aan stokjes om mee te eten =P. Mijn zusje was zondag een dagje bij ons, en ik had haar beloofd samen sushi te gaan maken. We hebben gunkan maki en nigiri gemaakt. Ik vond het leuk om te doen, hoewel de kleefrijst werkelijk overal aan bleef plakken - op een gegeven moment zat het zelfs in Vivians haar..! Helaas zijn we zo dom geweest te vergeten om foto's te maken. De sushi was al op voor iemand er aan dacht - hoewel dat ook een goed teken zou kunnen zijn. Dus, helaas heb ik geen bewijs - maar Jouke, Vivian en mijn ouders kunnen verklaren dat ik inderdaad sushi heb gemaakt - en dus is dit doel voltooid =).
Vorige week blogde ik over het wekelijkse sporten in de winter. Ik vertelde toen dat ik een proefles hot&fit yoga zou gaan volgen. Dit heb ik afgelopen donderdag gedaan.
Ik vond het heel leuk! Het was wel even wennen, sporten in een ruimte van meer dan 40 graden, maar uiteindelijk vond ik het heerlijk. Het was wel zwaarder dan ik had gedacht. Veel balans- en spieroefeningen die flink lang volgehouden moesten worden, en sommige houdingen waren lastig (ik ben niet meer zo lenig, dat kan ik hopelijk hierdoor verbeteren). Volgens de instructrice deed ik het gelukkig prima - altijd leuk om te horen natuurlijk ;-). Na de les voelde ik me helemaal gestretched en ontspannen. Ik heb dan ook een strippenkaart gekocht voor 10 lessen, en ben van plan om voorlopig iedere donderdag de les te volgen. Dit doel kan ik dus weer volhouden!
Een verplicht onderdeel van de master 'Onderwijskunde' is het volgen van een stage. Dit kan gaan om een stage in een werkomgeving, of een onderzoeksstage binnen de universiteit. Afgelopen maand ben ik bezig geweest met me oriënteren op verschillende stagemogelijkheden.
Omdat er dit jaar slechts drie (!) studenten onderwijskunde zijn, en zo'n 40 stageplaatsen, is de keuze, in tegenstelling tot andere studies, erg ruim. Dit levert echter ook weer moeilijkheden op: ik had geen idee wat te kiezen. De stages zijn verdeeld in drie deelgebieden: 'learning & the brain' (de focus ligt op de relatie tussen educatie en neurologie), 'assessment and development' (hierbij wordt gekeken naar educatie in de werkomgeving en naar de manier waarop leerresultaten getest kunnen worden) en 'powerful learning environments' (de nadruk ligt op het ontwerpen van een leeromgeving waarin leerlingen zo goed mogelijk gestimuleerd en uitgedaagd worden).
Ik wist vrij snel dat ik een stage wilde lopen in de richting 'learning and the brain'. De vakken die ik heb gevolgd in deze richting vond ik allemaal erg interessant, en bovendien word ik in dit vakgebied begeleid door één van de wereldwijde autoriteiten op dit gebied. Nog steeds was de keuze echter moeilijk. Ik wist al niet eens zeker of ik een onderzoeksstage of werkveldstage wilde gaan doen. Uiteindelijk heb ik voor een werkveldstage gekozen, aangezien mijn bachelorproject al erg onderzoeksgericht was en ik nu graag iets meer hands-on bezig wilde zijn.
Na rijp beraad, overleg met docenten en het lezen van talloze stage-aanbiedingen, heb ik gekozen voor de zogeheten 'BLIKSEM-stage'. Nouja, gekózen - ik moet nog wel aangenomen worden..! Ergens in de komende twee weken heb ik een gesprek met de coördinator van dit project en zal blijken of ik die stage inderdaad ga lopen. Als dit zo zou zijn (wat ik heel erg hoop, het lijkt me echt leuk!), dan zal ik hier wat meer vertellen over de inhoud ervan. =)
Na mijn enthousiaste blog van 22 september heb ik nu wat minder enthousiast nieuws: het Rotterdamse huis gaat namelijk niet door.
De meeste mensen wisten dit inmiddels al, maar ik wilde het hier ook nog even wereldkundig maken, aangezien dit toch één van mijn doelen is. Na veel getouwtrek (gaat NHG nu wel of niet akkoord, kan het huis ook zonder korting verkocht worden, kan een bepaalde clausule uit de overeenkomst, etc.) is gebleken dat we om verschillende redenen de hypotheek niet rond kunnen krijgen. Dat is zuur, aangezien we ons de laatste tijd toch erg verheugd hadden op ons nieuwe huis. We hebben er dan ook wel even een kater aan over gehouden.
Toch heeft dit hele proces ook voordelen gehad. We weten nu hoe 'een huis kopen' in elkaar steekt, dus de volgende keer (als het hopelijk wel lukt) zijn we wat meer ervaren. Ook hebben we ons nu gerealiseerd dat een koophuis in ons geval echt een betere investering is. We hebben dan ook besloten om rustig verder te blijven kijken naar een leuk appartement in Rotterdam, dus hopelijk kan ik over een aantal maanden hier alsnog melden dat we een huis hebben gevonden!
En de vijfde keer dit jaar naar de bios, en wel naar 'Harry Potter and the Deathly Hallows, part 1'!
Vorige week woensdagnacht (00:01) ben ik met Jouke naar de nachtpremière van deze film geweest. Het leek ons leuk om eens midden in de nacht naar een film te gaan, en dan vooral een film waar we allebei erg naar uitkeken.
Voor degenen die dit niet wisten (oftewel onder een steen hebben gebivakkeerd), de verfilming van het zevende en laatste deel uit de Harry Potter reeks is in twee delen opgesplitst. Dit was dus het eerste deel, in de zomer van 2011 komt het tweede deel in de bioscopen.
Om de lol niet te verpesten voor degenen die nog niet naar deze film zijn geweest, zal ik gewoon zeggen dat ik het een ontzettend goede verfilming vond, misschien wel de beste tot nu toe. De regisseur heeft zich heel erg aan het boek gehouden en de sfeer van angst en onzekerheid heel goed overgebracht. Ik heb moeten lachen, huilen en zelfs een keer moeten gillen (bij zo'n echt schrikmoment waarvan je weet dat het eraan komt, en dan toch schrikt.. !) - en ik wil eigenlijk nog wel een keer.
In ieder geval ben ik al een heel eind op weg met dit doel (minimaal 5 keer per jaar naar de bioscoop), aangezien ik sinds maart nu al 5 keer ben geweest. Dit jaar hoop ik nog naar 'Rapunzel' (de nieuwe Disneyfilm) met mijn nichtje, en eigenlijk wil ik ook nog graag naar 'haar naam was Sarah', omdat ik het boek zo mooi vond. Misschien moet ik dit doel maar iets moeilijker maken...
Voor dit doel is het de bedoeling dat ik gemiddeld minimaal één keer per week sport. De eerste maanden was dit gemakkelijk vol te houden - ik heb de hele zomer minimaal eens per week hardgelopen, en meestal wel twee keer.
Na de zomer is hier echter een beetje de klad in gekomen (ik hou niet van regen, sneeuw en kou, waardoor ik erg moeilijk de moed kan vinden om buiten te gaan lopen), waardoor ik nu wat achter loop op dit doel.
Ik heb deze week echter ontdekt dat er een nieuwe Yoga-studio is geopend in Spijkenisse (NJOYoga), waar ik meteen een proefles heb gereserveerd. Ik heb vorig jaar een tijdje Yoga gedaan, wat ik erg leuk vond. Ik wilde echter liever iets actiever en zocht dus een vorm van yoga of pilates waarbij ook lichamelijke inspanning een rol speelt. Toen heb ik bijna een jaar het zogenaamde 'bodybalance' gedaan, een combinatie van yoga, pilates en tai chi. Dit vond ik heerlijk om te doen. Ik moest er helaas mee stoppen omdat de lessen verplaatst werden naar een voor mij ongunstig tijdstip. Weer op zoek naar iets anders!
De nieuwe yogastudio biedt hopelijk uitkomst. Er worden verschillende vormen van yoga gegeven, waaronder twee soorten waarbij de nadruk ligt op lichamelijke inspanning. Vanavond heb ik een proefles hot&fit yoga. Dit is een actieve vorm van yoga in een ruimte van 40 graden Celcius. Ik ben erg benieuwd en hoop dat het bevalt, zodat ik ook in de winter minimaal eens per week iets aan lichamelijke inspanning kan blijven doen. Deze lessen worden bovendien op vier verschillende tijdstippen per week gegeven, waardoor ik eigenlijk iedere week wel een les zou moeten kunnen volgen.
Ik heb al veel te lang niet geblogd! Dat betekent echter niet dat ik ook niet aan mijn doelen werk - dus verwacht meerdere updates de komende dagen ;).
Eerst vandaag even een kort blogje. Doel 22 was het kopen van een kruidenrekje. Ik was al een tijdje op zoek naar een leuk rekje om kruiden in te doen, zodat ik niet meer overal van die losse potjes/zakjes in allerlei soorten en maten zou hebben staan. Aangezien ik nogal kieskeurig ben, kon ik maar geen leuk rekje vinden.
Maar, zoals meestal, uiteindelijk vond ik er één op een moment dat ik er helemaal niet naar zocht. Er kunnen alleen maar zes kruiden in, dus ik denk dat ik er binnenkort nog eentje haal. Hier in ieder geval een foto als bewijs dat doel 22 is voltooid!
Gelukt! Doel voltooid. Ik heb netjes elke dag fruit gegeten de afgelopen maand. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het één dag was vergeten, maar ik heb de dag erna twee keer fruit gegeten om dat goed te maken.
Dagelijks fruit eten zal ik waarschijnlijk niet helemaal volhouden (mandarijnen hoef ik inmiddels écht niet meer...) - maar ik ga zeker proberen om in ieder geval vaker fruit te eten.
Dit was maar een klein blogje, binnenkort meer over andere doelen!
Zolang ik me kan herinneren is 'Belle & Het Beest' mijn favoriete Disneyfilm. Mijn moeder vertelt nog steeds verhalen over dat ik als klein meisje een jaar lang iedere dag, 'tussen de middag', deze film wilde kijken. Hoewel ik niet precies wist hoe alle personages heetten ('Gaston' werd bij mij 'Kasto' - en pas vorig jaar kwam ik er achter hoe zijn hulpje heet: 'LeFou'), vond ik het een geweldige film.
Sinds het einde van het videotijdperk had ik Belle niet meer gezien - de versie op videoband was doorgeschoven naar mijn nichtje, en de eerste dvd-uitgave heb ik helaas gemist. Hierdoor moest ik wachten tot november 2010, deze maand dus, voor ik de film weer eens kon kijken.
In januari begon ik al af te tellen: 'nog 10 maanden tot Belle!', waarbij ik steevast begon te zingen: 'in ons dooooooooooooooooorp, is het altijd ruuuuuuuuuuustig - nee iets nieeeeeeeeeeeeeuws, dat gebeurt hier nieeeeeeeeeeeeeet!' - dit tot groeiende ergernis van mijn omgeving. In september heb ik de dvd al gereserveerd bij bol.com, om zeker te weten dat ik hem op de dag van uitkomst ook daadwerkelijk in mijn bezit zou hebben. Afgelopen woensdag was het dan eindelijk zover: de dvd (uiteraard de special edition) viel door de brievenbus.
Na het eten ging de dvd in de speler en kon ik de film eindelijk weer bekijken. Nouja, kijken... het werd meer een soort talk-a-long. Ik wist me al mijn favoriete regels nog te herinneren, met als hoogtepunt Belle, nadat haar vader door het Beest het kasteel uit wordt gezet: 'ik mocht niet eens áfscheid nemen!'.
Waarom vind ik deze film nu toch de leukste van alle Disneyfilms? Na rijp beraad ben ik op een top 5 van redenen gekomen: 5. De film speelt zich af in Frankrijk. Al sinds mijn jeugd heb ik een voorliefde voor Frankrijk (en vooral Parijs). Aangezien alle personages Franse namen hebben en constant 'Bonjour' roepen, is dit zeker één van de redenen dat ik deze film zo leuk vind. 4. De moraal van het verhaal: 'het gaat niet om het uiterlijk, het gaat om wat er onder zit'. Natuurlijk zit in elke Disney een moraal, en vrij vaak precies dezelfde (Klokkenluider v/d Notre Dame, Pocahontas, Aladdin), maar toch blijft het leuk dat het mooiste meisje van het dorp door het uiterlijk van een lelijk beest heen kan kijken. 3. De kleding. Belle is één van de weinige personages in een Disneyfilm die regelmatig van kleding verandert (heeft Jasmine ooit iets anders aan dan dat groene haremsetje?!). Daarbij komt nog dat ze de beschikking heeft over de meest geweldige, pratende, garderobekast ooit. Vooruit, bij mij zouden er geen 19e eeuwse Sissijurken uitkomen, maar LBD's van Chanel, maar het gaat om het idee. 2. De muziek. Heerlijke meezingliedjes: kom erbij, eeuwenoud verhaal (tale as old as time), het-liedje-in-de-sneeuw - en mijn persoonlijke favoriet: in ons dorp, waarin het hele dorp Belle 'een mooie maar een rare meid' vindt. 1. De absolute hoofdreden dat ik deze film zo leuk vind? *tromgeroffel* de boeken! Het zal voor niemand een verrassing zijn dat ik van lezen houd (kijk alleen maar naar het aantal doelen dat hiermee te maken heeft). Belle is eveneens gek op lezen (wat iedereen maar raar vindt) en krijgt zelfs boeken kado van de plaatselijke boekhandel. Het echte hoogtepunt komt dan in het kasteel. Het Beest wil haar verrassen en laat haar zijn bibliotheek zien: een gigantische zaal met boeken tot aan het plafond, en overal trappetjes. Belle is volledig overdonderd ('ik heb in mijn leven nog nooit zo veel boeken gezien!'). Hier is mijn droom van een echte bibliotheek (mét trappetje!) in huis ontstaan.
(kon m helaas niet in het Nederlands vinden)
Of het nu komt doordat ik me als klein meisje identificeerde met Belle, of omdat ik het Beest zo schattig vond, maakt verder niet uit: dit is mijn favoriete Disneyfilm - en dat zal het ook wel blijven.
Na 'Sex and the City 2', 'The Twilight Saga: Eclipse' en 'Inception', was het dit weekend tijd voor de vierde bioscoopfilm van dit jaar: 'Eat, Pray, Love'.
Afgelopen juni heb ik in New York het boek gekocht waarop de film is gebaseerd: 'Eat, Pray, Love' van Elizabeth Gilbert, in Nederland bekend als 'Eten, Bidden, Beminnen'. Ik had al veel gehoord over deze bestseller en was er erg benieuwd naar.
Het, autobiografische, verhaal is origineel. Een vrouw van in de 30, de auteur, raakt depressief na een slepende scheiding en weet niet meer hoe ze van het leven moet genieten. Ze besluit een jaar te gaan reizen om aan zichzelf te werken. Elizabeth gaat vier maanden naar Italië, waar ze zich wil richten op het genieten ('Eat'). Vervolgens brengt ze vier maanden door in India, om haar spirituele kant te ontdekken ('Pray'). De laatste vier maanden van het jaar gaat ze naar Indonesië, Bali, om de balans hiertussen en de balans in haar leven te vinden ('Love'). Het boek is erg goed geschreven, meeslepend en ontroerend. Wat het boek zo sterk maakt, naar mijn mening, is het relativerende vermogen van de schrijfster en de humor. Het wordt nooit té dramatisch.
Na het gigantische succes van het boek kon uiteraard een verfilming niet uitblijven. De hoofdrol wordt vertolkt door Julia Roberts, toch wel één van de meest geroemde actrices van de laatste decennia. Helaas viel de film mij, ondanks haar prestaties, tegen. Het relativerende van het boek is in de verfilming niet terug te vinden - het boek is min of meer veranderd in een opeenvolgende reeks emotionele en wannabe-ontroerende momenten. Hierdoor is de film enigszins saai en af en toe zelfs langdradig. Pas het laatste half uur komt er vaart in - dit was dan ook het leukste deel van de film.
Om kort te gaan: de film is leuk genoeg voor een avondje bankhangen, maar is eigenlijk de moeite van een bioscoopbezoek niet waard. En dat is jammer - het had een hele goede film kunnen zijn.
.jpg)
