Ik weet al sinds groep 8, toen ik door de GGD getest werd voor het schoolonderzoek, dat mijn linkeroog slechter is dan mijn rechteroog. Ik heb daarvoor toen een bril gekregen, die ik echter vrijwel nooit gedragen heb. Mijn goede rechteroog neemt namelijk het werk van het linkeroog over, waardoor ik in het dagelijks leven geen last heb van slecht zicht, op een paar uitzonderingen na (ik kan bijvoorbeeld heel slecht diepte zien - wat nog wel eens grappige situaties oplevert..).
Ik heb dit dus al zo'n tien jaar, maar heb er eigenlijk nooit echt problemen mee gehad. De laatste maanden merk ik echter dat ik moeite kreeg met autorijden, en dan voornamelijk 's nachts, in het donker. Ik werd wat onzeker, en vroeg me af of dit soms aan mijn ogen zou liggen. Na enige maanden uitstellen ben ik gisteren naar de opticien gegaan om mijn ogen te laten nakijken.
Na een klein vooronderzoek bleek al dat mijn linkeroog inderdaad slechter is geworden, ik heb daar nu -2.5. Mijn rechteroog is + 0.25, maar ik heb me laten vertellen dat dat te verwaarlozen is. De opticien heeft vervolgens een uitgebreid onderzoek gedaan (ik heb een uur naar letters, puntjes, cijfers en kleuren zitten staren), waarna hij mij aanraadde om één lens te nemen. Ik kreeg direct een lens in 'om te oefenen' en mocht daar vervolgens een uurtje mee gaan rondlopen.
Wat een (let vooral op de goede woordgrap =P) eye-opener.
Ik heb nooit geweten dat ik zoveel miste - ik zag plotseling alle kleuren veel feller, ik kon diepte zien en de wereld op zich was een heel stuk duidelijker. Ik moest wel heel erg wennen, ik werd zelfs even misselijk door alle kleur die ik plotseling zag (wie wist dat geel zo geel kon zijn?!). Na dat uurtje oefenen werd de lens uit mijn oog gehaald - en de wereld was ineens saai geworden.
Ik heb dus uiteraard besloten om inderdaad die lens te nemen - ze zijn besteld, en vanaf volgende week heeft mijn wereld weer kleur.
Doel voltooid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten