Terug van weggeweest!

Het is de afgelopen tijd wat stil geweest hier - maar met een goede reden: ik was op vakantie! De laatste twee weken van september hebben Jouke en ik doorgebracht in Andalusië (Zuid-Spanje). We hebben heel erg genoten, van het weer (iedere dag 30 graden!), het eten (garnalen, calamares, tapas...), de uitstapjes (Granada, Gibraltar, Malaga, Ronda...) en vooral van het gewoon even-helemaal-weg zijn.

Natuurlijk ben ik mijn DZP tijdens deze vakantie niet vergeten! In Andalusië heb ik vier doelen voltooid, en aan een aantal anderen kunnen werken. Deze blog is even een update van de doelen waarmee ik voortgang heb gemaakt, later deze week volgen blogs over de voltooide doelen (met foto's!).

30. Alle kinderboeken van Roald Dahl in het Engels lezen
Aan het zwembad breng ik mijn tijd het liefst lezend door, zo ook op deze vakantie. Ik heb in Spanje maar liefst 12 boeken gelezen, waaronder twee uit mijn geliefde Roald Dahl - box. Ik had besloten om zijn twee autobiografische boeken mee te nemen: Boy en Going Solo. 


Boy gaat over de kindertijd en jeugd van Roald Dahl. Hij beschrijft hoe zijn moeder het, na de dood van zowel zijn vader als zijn oudste zusje, het helemaal alleen moest zien te redden met zeven (7!) kinderen. Hoe ze zich er niet onder liet krijgen, maar gewoon met zeven kinderen + nanny iedere zomer vanuit Groot-Brittannië naar Noorwegen toog om daar vakantie te vieren. Vergeet even niet dat dit gebeurde in de jaren '20 van de vorige eeuw - dit was dus een treinreis - nog een treinreis - een stuk met de boot - nog een stuk met een andere boot.... En dat met al die kinderen en koffers. Het grootste deel van het boek gaat echter over de tijd van Roald op diverse kostscholen in Engeland, in een tijd waarin lichamelijke straffen niet geschuwd werden. Bij sommige delen lopen de rillingen over je rug en heb je vooral veel medelijden met de kleine jongens op de kostscholen. Op andere plaatsen heb ik weer hardop zitten lachen - vooral het deel waarin hij beschrijft hoe het hele gezin in de auto stapt bij de zus die net haar rijbewijs (nouja, ze heeft 3 lessen gehad) heeft gehaald. ('We were probably doing about thirty-five miles an hour when we came suddenly to a sharpish bend in the road. The ancient sister, never having been faced with a situation like this before, shouted 'Help!' and swung the wheel wildly round.'). Het is mooi en ontroerend om te lezen hoe Roald Dahl, ondanks de dingen die hij heeft mee moeten maken, toch duidelijk weet over te brengen dat hij een fijne jeugd heeft gehad.

Going Solo is het vervolg op Boy. Roald Dahl vertrekt voor Shell naar Afrika om daar drie jaar te gaan werken. Halverwege breekt de Tweede Wereldoorlog echter uit en besluit hij bij de RAF te gaan om voor zijn land te vechten (mooi detail overigens: Shell blijft zijn salaris doorbetalen uit respect dat hij soldaat is geworden!). Het eerste deel van Solo beschrijft zijn tijd in Afrika, het tweede deel zijn tijd bij de RAF. Dit boek is serieuzer van toon en heeft bij mij behoorlijk vaak voor afgrijzen gezorgd. Wanneer je leest hoe de jonge soldaten eigenlijk min of meer aan hun lot werden overgelaten, en hoe zij, zonder enige ervaring, naar de gevaarlijkste gebieden werden gestuurd, verbaast het je niet meer dat de Geallieerden in het begin zulke grote verliezen hebben geleden. Daarbij kreeg ik gedurende dit boek (en in mindere mate in Boy ook al) het gevoel dat Roald Dahl een behoorlijk aantal engeltjes op zijn schouder heeft gehad. Het is echt een wonder hoe hij alles heeft overleefd. Gelukkig maar.

34. Minimaal eens per week sporten (103/140). 
Ook in Zuid-Spanje hebben we niet stil gezeten. We zijn dan wel niet 'bewust' gaan sporten, maar hebben vele bergen beklommen (om de één of andere reden schijnen wij altijd naar stadjes te willen die bovenop een berg liggen), waarbij we twee keer echt gutsend van het zweet boven zijn gekomen (in Málaga en Ronda). Die twee keer tel ik dan ook mee voor dit doel. Samen met het sporten in de eerste weken van september ben ik daarmee boven de 100 gekomen! Ik verwacht dit doel in de komende twee maanden (in ieder geval nog dit jaar), helemaal af te ronden. Niet dat ik daarna stop met sporten, natuurlijk, maar dan heb ik mijn gemiddelde van eens per week in ieder geval gemakkelijk gehaald. Inmiddels vind ik dat overigens al weinig - ik zit nu standaard rond de 3/4 keer per week.

64. Een fotoalbum maken van elke vakantie 
Ik heb nog geen album gemaakt van Spanje (uiteraard), maar ik weet nu wel het totaal aantal albums dat ik moet maken voor dit doel. Ik maak alleen albums van de 'grote' vakanties, en gedurende dit DZP zijn dat:

- 2010: New York
- 2010: Portugal
- 2011: Zuid-Spanje
- 2012: Amerika

Totaal moet ik dus vier albums maken, waarvan ik er al twee heb gemaakt. Die van Spanje ga ik binnenkort in elkaar zetten.

84. Een abonnement op een tijdschrift nemen
Ik heb eigenlijk altijd wel een abonnement op een tijdschrift gehad. Van kind af aan heb ik achtereenvolgens de Bobo, Donald Duck, Taptoe, Tina, Fancy en Cosmopolitan doorlopen - en toen Jouke en ik gingen samenwonen namen we wederom de Donald Duck. Toch wil ik graag weer een abonnement nemen op een 'vrouwenblad', alleen weet ik niet welke. Naar Andalusië had ik drie tijdschriften meegenomen om uit te proberen (deze had ik overigens gekregen, mooi meegenomen). Allereerst Beau Monde - wat een oppervlakkige onzin! Ik werd doodmoe van dit blad. Alleen maar drama over zogenaamde celebrities - hoe zien ze er uit (en o jee, hoe zien ze er uit zonder make-up !), wat doen ze, waar gaan ze heen en waar wonen ze. Niets voor mij, ik heb niets tegen op een beetje showbizz, maar ik wil wel graag wat inhoud in een tijdschrift. Daarom probeerde ik Nouveau. Dat was al beter. Leuke en originele artikelen (ik vond het vooral leuk om een verslag te lezen van twee vrouwen die ritje maken met een luxe trein door heel Noord-Spanje), maar ik geloof dat de doelgroep van dit blad iets ouder is - de meeste verhalen en artikelen waren voor 40+. Ik zou graag iets jonger willen. Dus ook maar weer even de Cosmopolitan geprobeerd. Dit blijf ik een leuk blad vinden, maar ik heb het er gewoon een beetje mee gehad. Ik heb mijn abonnement 1.5 jaar geleden opgezegd, en het blad is nu nog precies hetzelfde. De rubrieken zijn niet veranderd en ik wist precies wat ik kon verwachten. Ook geen optie dus.

Ik ben dus nog niet veel verder gekomen, maar weet nu in ieder geval dat deze drie het niet worden!