Zowel tafel als stoelen waren in de conditie 'niet-echt-mooi-meer-maar-het-kán-nog' en pasten eigenlijk, tsja, niet bij elkaar. Maarja, als je gaat samenwonen en 80 m2 vol moet zetten met spullen, ben je blij met alles wat je krijgt. We waren er dus gewoon blij mee en de eethoek heeft drie jaar prima dienst gedaan.
Tot vier weken geleden. 6 augustus om precies te zijn - juist, mijn verjaardag.
Overdag kwam familie en ging alles nog goed. Het was gezellig, dingen gingen niet kapot en iedereen ging veilig weer naar huis. Dinja&Richard waren 's middags al gekomen (ivm het feit dat zij nog twee uur terug moesten rijden naar Zeeuws-Vlaanderen) en hielpen dus mee met de voorbereidingen voor het feest 's avonds. We hadden een zomerfeest gepland: iedereen zou dus in bijpassende kleding komen, het balkon werd een strand en we serveerden zomerse hapjes en drankjes. Uiteraard ook cocktails (mojito's en cosmo's), en daar ging het dus mis.
We hadden alle drankjes klaargezet op de eettafel. Ik had van die leuke kant-en-klare cocktailshakers gekocht (just add ice!) en toen alles klaar was, ging ik een drankje inschenken voor Richard. Hij wilde graag een mojito proberen, dus ik pakte de cocktailshaker. De dop bovenop bleek geen dop te zijn, maar slechts een klein kapje. Hierdoor tilde ik de cocktailshaker slechts zo'n 10 cm van de tafel, waarna ik alleen nog het kapje in mijn handen had en de shaker met een werkelijk oorverdovende knal op de eettafel terecht kwam.
Nu had ik er misschien even bij moeten vertellen dat de eettafel bestond uit een glazen plaat op een houten onderstel. Juist, ja. De glazen plaat bestond nu uit één gigantische ster.
We hebben dus op topsnelheid de drankjes verplaatst van tafel naar dressoir, en iedereen bij binnenkomst gewaarschuwd vooral niets op de tafel te zetten en/of er op te gaan dansen.
Rond drie uur 's nachts waren de meeste mensen vertrokken en waren alleen onze vrienden Jeroen&Claudia er nog. Jeroen en Jouke besloten op dat moment, in een, ongetwijfeld door iets teveel alcohol, ingegeven bui van overmoed, 'de glazen plaat wel even naar beneden te brengen'. Ze tilden de grootste stukken eruit, waarna de kleine stukjes op het laminaat stortten, waarna ze allebei schrokken, waarna de grote stukken ook op de grond vielen.
Resultaat? Een hele woonkamer vol glas. Om drie uur 's nachts.
Na hele vuilniszakken vol glas afgevoerd te hebben richting vuilnisbak en de woonkamer meerdere keren grondig gestofzuigd te hebben (wat zullen de buren blij geweest zijn met ons dat weekend...), besloten Jouke en ik dat we misschien maar een nieuwe tafel moesten kopen.
Dit deel van het verhaal was gelukkig wel makkelijk: we vonden eigenlijk binnen een uur bij Leen Bakker een nieuwe eettafel en hebben toen ook maar meteen een nieuwe salontafel, een nieuwe lamp en nieuwe kussens voor op de bank (alweer..) gekocht. De tafel werd na drie dagen geleverd... en dit is m:
Mooi hè? =)
Nu nog nieuwe stoelen en dan is doel #15 voltooid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten